hé hé kaboutertjes kom maar voor de dag!

De Kabouter leeft een gezapig leventje. Waar de ene Kabouter zaait, en de andere Kabouter zaagt, zorgt de derde Kabouter voor vis bij het eten of haalt het vuil op. Geld speelt letterlijk geen rol in het kabouterleventje, alles gaat met ruilhandel. En waar je goed in bent is dus wat je doet. 350 jaar lang. Pensioen kent de Kabouter immers niet. En dan klagen wij na vijf jaar al dat de sleet er in gaat zitten...

De Kabouter houdt wel van een beetje ontspanning. Minstens een keer per jaar gaat de Kabouter met zijn auto naar de andere kant van het bos voor een vakantie. Tent mee, koffers ingepakt, en genieten maar. Of naar het strand, ook dat doet de Kabouter graag. Heerlijk met zijn voetjes in het zand, het ruisen van de zee, geen bomen boven je hoofd die het uitzicht op de blauwe lucht belemmeren, zalig. Zwemmen in zee doet de Kabouter niet. Met die stroming zit je zo in Engeland. En daar wil je als Kabouter zeker niet zijn! Sinds kort heeft de Kabouter ook het vliegen ontdekt. Ze wilden het al langer en aasden op de bezem van Eucalypta de bosheks, maar leren vliegen daarmee lukte niet. Maar nu ze de ballon gevonden hebben zijn ze helemaal van de wereld!

Hobby's heeft de Kabouter niet echt. Immers Wikibouteria zegt: Onder een hobby (liefhebberij) wordt in het algemeen een ontspannende activiteit verstaan, die men met enige regelmaat in zijn vrije tijd uit oefent. Nou dat sluit een hobby voor de Kabouter uit. Regelmaat en vrije tijd zijn nou eenmaal geen gegevens waar de Kabouter iets mee kan. Maar er zijn wel zaken die de Kabouter graag doet als hij een beetje tijd over heeft. Zoals een balletje trappen (er is zelfs een een bos kampioenschap een keer in de zeven jaar), een beetje plukken aan een gitaar en een sneeuwpop maken. En sinds een jaar of twee is er ook het DKN (draadloos kabouter net) waarmee ze op het WWW (woud wijde web) kunnen surfen.

De lichamelijke gesteldheid van de Kabouter is in het Covid jaar 2020 behoorlijk in opspraak geraakt. Eucalypta, de bosheks, die verantwoordelijk is voor de gezondheid van de Kabouter was behoorlijk gehecht geraakt aan de kabouterpost en het Heksenhuis (herkenbaar aan de blauwe H voor de deur) was menigmaal onbezet waardoor Covid niet goed bestreden kon worden. Uiteindelijk bleek het gelukkig een storm in een vingerhoedje water, de Kabouter is niet vatbaar voor Covid. Het bleek gewoon een griepje wat makkelijk met wat bleekwater verholpen kon worden.

De Kabouter is een  vroom wezentje. Iedere nieuwe maan wordt er bij de heilige paddenstoel net achter de open plek in het bos onder de grote eik een dienst voor David de Kabouter gehouden. De heilige die volgens overlevering de dertiende discipel bij het laatste avondmaal was en onder tafel zat toen het tafereel geschilderd werd. Er is jaarlijks een bedevaart naar de refter van het Santa Maria delle Grazie klooster in Milaan om daar op het fresco van Leonardo da Vinci, David te zoeken. Maar dat is alleen voor de allervroomste Kabouter weggelegd. Ironisch wel dat tijdens het onderhoud van de heilige paddenstoel, het dak in rook is opgegaan. Het verven van het dak wat een routineklus had moeten zijn die op iedere paddestoel wordt gedaan tijdens de bedevaart was in combinatie met de licht smeulende pijp van de onderhoudskabouter de ondergang van de heilige paddenstoel. De onderhoudskabouter heeft een mooie megalithische grafkamer gekregen.

Het bos is geen vuilnisbelt, de Kabouter kan het niet genoeg benadrukken. Laat niet na het aangenaam verpozen, de Kabouter met de schalen, de schillen en de dozen. Vuilnis heeft de Kabouter immers zelf genoeg. Zo veel zelfs dat ze zo af en toe een nieuwe paddenstoel moeten zoeken om de bende te ontlopen. Dus dan zet je je paddenstoel te koop voor een beginnende houtzaagkabouter zonder grote bos hout voor de deur, pak je al je bullen in dozen, koop je voor zak appels en een doos eieren een nieuwe paddenstoel en hang je je was aan de andere kant van de open plek. Wat is het leven toch heerlijk simpel als je een kabouter bent.