De mens maakt structuren. Structuren om het leven en werk makkelijker te maken. Groots, afschrikwekkend, viezig en lelijk.
Maar is het wel zo lelijk, of is het gewoon mooi van lelijkheid? De structuren bevatten onveranderlijk een wild lijnenspel wat ze een enorme aantrekkingskracht geeft. De haven is een smeltkroes van zulke structuren. En dat geeft de haven een grote aantrekkingskracht.
De Rotterdamse haven is mijn speeltuin; de kranen, sleepwerktuigen, boulders, boorplatformen in aanbouw, kabelleggers en poten van thingemejigs de levensgrote speeltuigen. En waar je ook kijkt, het uitzicht is altijd in beweging en blijft altijd spannend.
Waar gewerkt wordt vallen in dit geval mooie plaatjes!